Elbette ki bir hayvan hakları savunucusu olarak, sözünü ettiğim nostalji, manzarayı olumlamak anlamda değil. Aksine belgelemek, eleştirmek, hatırlatmak...
"...Hayvanlar kendilerini insan mahkemelerinde temsil edemez, medyayla konuşamaz, yaşadıkları mücadele ve acıları anlatamazlar. Kendilerini küresel kapitalizmin gulaglarından, hapisanelerinden ve toplama kamplarından kurtaramazlar. Ancak kendi adlarına konuşuyorlar, birçok şekilde bizimle bağlantı kurup duygularını açığa vuruyorlar; bize acı çektiklerini, mutsuz olduklarını ve baskı altında olduklarını söylüyorlar; iş yavaşlatmaktan itaatsizliğe ve öldürmeye kadar, bir çok şekilde direndiklerini, başkaldırdıklarını, isyan ettiklerini söylüyorlar. Bir çok durumda, tekil olarak, kendilerini avcı ve katillere karşı savunacak kapasiteleri mevcut, ama kitlesel bir şekilde insan Reich’ına karşı bir arada durmaya, onun işgalci ordularına, öldüren ve yok eden güçlü teknolojilerine, her yerde her zaman bulunmasına var olmasına; fabrika çiftliklerinden, mezbahalardan, balina avcılığı operasyonlarından ve balıkçılıktan kaynaklanan kitlesel ölümlerini gerçekleştiren güçlü cellatları, zengin ya da yoksul bu gezegenin her yanına çekirge gibi yayılmış olup öldürmek için yaşayan ve yaşamak için öldüren yaklaşık 7 milyar insana karşı yapabilecekleri başka hiçbir şey yok."
Dr. Steve Best
http://hayvanozgurlugucevirileri.com/2014/08/25/isci-hayvanlar-direnis-isyan-ve-otonomi-mucadelesi/
Yenikapı, 1990
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder