"İki şiir"

Söz Bayburt...

Ahdettik düşüreceğiz suretini…
Öksüz, büyük umutlarımızla;
Mis rayihan, gök kuşağı rengin,
anlatılmamış öykülerin,
gurbet yüklü masalların,
kedere eş hasretinle,
hilafsız...
Güneş şavkıyacak, gürül gürül
şahidimiz 'Coruh', sularında yunan çocuklar,
zerdali güzeli gözler,
asi kır çiçekleri, kavruk bayırlar,
çetin dağların;
ve sen Bayburt...
    
                                                                
(G)örüldü söven... 

Unutma! güzdü…

Renginden bühtan taş yürek,
bir sövme peydahladı.
Bir gök bir de yer tanık. Bir de sen.
Diken sarmış bağı, derilmez.
Gerisi, naehle el vermiş,
haldan bilmez, suskun.
Yürek, zara yazar.
‘Fiske’ değil, en güzel günlere inat.
Geven açması bahardır memleket,
kokusu yar tonunda, mağrur ve asi...


Engin Kaban
İstanbul, 16 Aralık 2012