“Kuşluk vakti. Bulutlar güneşle cebelleşiyor. Dağlara bir ışık düşüyor, bir gölge. Yol boyu gözlerimi dağlardan alamıyorum. İnsan bu dağlara bakmakla ömrünü tüketir. Her biri diğerinden başka ne çok yükselti, ne çok tepe, kaban, bayır. Yaklaşık bir saatte ulaştığımız Aşağı Çimağıl Köyü’ne geldiğimde beni harman zamanı karşıladı. Sardı, kuşattı... Renkler, kokular tarifsizdi. Sanki hayatın nabzı tarlada, harman yerinde atıyordu. Bir yanda hasat toplanıyor, ot biçiliyor, yığılıyor, taşınıyor, bir yanda traktörler gürültüyle patoz dövüyor, öbek öbek ekini, otu, batözlere dolduran köylüler bağırıp çağırıyor, tozun dumanın içinde neşeyle çalışıyorlardı...”
Engin Kaban
Bayburt, Ekim 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder